هسته گزینش

پيامبر مكرم اسلام كه در قرآن كريم از او به اسوه حسنه تعبير شده است ، رسول خوبيها و مظهر تمام و كمال فضائل و مكرمت هاي اخلاقي است تا آنجا كه حضرتش بعثت خود را اتمام مكارم اخلاقي مي داند اني بعثت لاتمم مكارم الاخلاق و قبل از آن قرآن كريم پيامبر معظم اسلام را داراي خلق عظيم معرفي نموده است انك لعلي خلق عظيم و حضرت اميرالمومنين علي (ع) مي فرمايد: كسي كه براي نخستين بار او را مي ديد ، هيبتش او را مي گرفت، هر كس با او معاشرت مي كرد ، دوستي اش را به دل مي گرفت. آنگاه كه به اصحابش مي نگريست، لحظات نگاه را به تساوي ميانشان تقسيم مي كرد. وقتي به كسي دست مي داد پيش از او دست خويش را باز نمي كشيد. صورتش را از او بر نمي گرداند. مگر آنكه او برگرداند. او چهره اي گشاده داشت تند خو و ملامتگر و فحاش و مزاح نبود. سيره او ميانه روي ، سنت او هدايت و رشد، سخنش معيار حق و حكمتش عدل بود.

صادق آل محمد (ص)

مكتب پر بار جعفري و محضر گهربار امام صادق (ع) اسلام شناسان بزرگ به جامعه اسلامي هديه كرد. دانشمنداني كه هر يك خود مرجعي مهم در مسائل علمي و مذهبي به شمار مي آيند. دستاوردهاي اين دانشگاه فعال ديني و جعفري گسترده تر از آن است كه بتوان به تمام آن اشاره اما از باب نمونه تني چند از اين بزرگان را معرفي مي كنيم:

ابان بن تغلب ، ثقه اي جليل القدر ، فقيه ، قاري ، لغوي و مقدم در هر فني بوده است. امام صادق (ع) او را بسيار احترام مي نمود.

ابوبصير: از شمار نيكان و پاكاني است كه امام صادق (ع) به ايشان بشارت بهشت داده اند و فرمودند: كسي مانند زراره ، ابوبصير و محمد بن مسلم و بريدبن معاويه عجلي نام و احاديث پدرم را زنده نكرد و اگر اين جماعت نبودند احدي استنباط اين امر را نمي كرد.

ابوحمزه ثمالي : از مشايخ اهل كوفه است كه روايات او نزد علماء معتمد و موثق و مورد قبول است. دعاي سحر از او نقل شده است.

زراة بن اعين: يكي از برجسته ترين اصحاب امام صادق (ع) و امام كاظم (ع) بوده است.  در او جميع خصال نيكو ، از علم و فضل و فقاهت و ديانت و وثاقت جمع شده بود.

محمدبن مسلم: از معروفترين اصحاب امام باقر (ع) و امام صادق (ع) و از حواريين ايشان بوده است. محمد بن مسلم يكي از چهار نفري است كه امام صادق درباره آنها فرمود: آنان محبوب ترين مردم نزد من هستند چه زنده و چه مرده.